Sinds dit schooljaar biedt kinderopvangorganisatie Leef Kind drie middagen bso in de Latasteschool in Horn. En dat kunnen er in de toekomst zeker meer worden, vertellen pedagogisch coach Eline Hannen van Leef Kind en Abigail Rutten van de Latasteschool.

“We zijn nu gestart met drie middagen bso op schooldagen, maar liefst zijn we er in de toekomst vijf open”, vertelt Eline. “We willen ook opvang gaan bieden in schoolvakanties en tijdens studiedagen.

“Wij gunnen kinderen na schooltijd goede opvang”, vertelt Abigail Rutten. “Zeker omdat onze leerlingen verspreid wonen in de regio, is het niet zo makkelijk voor ze om met elkaar af te spreken met klasgenoten na schooltijd. Doordat we nu de bso in huis hebben, lukt dat wel.”

De school gunt leerlingen ontspanning en vindt het belangrijk dat hun ontwikkeling gestimuleerd wordt, ook na schooltijd. “Heel fijn dat we kinderen hier in school een fijne, ontspannen middag kunnen geven”, benadrukt Eline, die de twee bso-professionals coacht en als ‘vaste invaller’ paraat is als een van de twee een keer ziek mocht zijn.

Gezellige bso-ruimte

Deskundigheid en warmte zorgen voor een opvang die aansluit bij de behoefte van leerlingen. De bso-ruimte is gezellig ingericht, met knutseltafels en een bank om op te relaxen. Vandaag zijn de bso-kinderen in de weer met herfstknutsels en kletsen ondertussen met de ervaren Desiree en haar collega, die nu als groepsondersteuner de opleiding tot pedagogisch professional volgt.

De twee zijn de vaste gezichten van de bso en bieden de kinderen een vaste structuur: samen eten, buitenspelen en bewegen en activiteiten. Met z’n tweeën begeleiden ze een groepje van zes kinderen. Kinderen kunnen kiezen uit verschillende activiteiten, zoals knutselen, buitenspelen in het speelleerbos, koken in het restaurant, lezen of 'chillen'.

Ontwikkeling van sociale vaardigheden, samenwerken en creativiteit krijgen veel aandacht. Heel leuk dat we hier echt aandacht kunnen besteden aan de relatie met de kinderen”, vindt Desiree. “Doordat het groepje wat kleiner is dan op een bso bij het regulier onderwijs, is daar echt tijd voor.

Eén pedagogische lijn

“We hebben samen met de school goed nagedacht over onze aanpak en het programma”, vertelt Eline. “Zo besteden we extra aandacht aan bewegen, zodat kinderen hun energie kwijt kunnen.”

Abigail: “Wij werken met een ‘dikke duimensysteem’ om positief gedrag te belonen en dat doet Leef Kind op de bso ook. De bso-kinderen hebben samen binnenkort een pyjamaweek ‘verdiend’: dan mogen ze in hun pyjama’s naar de bso.

Eline en Abigail zijn natuurlijk blij met de succesvolle start van de bso. “Het is een veilige plek waar rust, spel, persoonlijke aandacht en zorg centraal staan. Dat sluit goed aan bij het onderwijs- en zorgaanbod van de Latasteschool en we ontlasten ouders.

“Het is best een stap als je kind naar het speciaal onderwijs gaat”, vertelt Anja Baerts, moeder van Eliaz.

“Ik vond vooral het taxivervoer een ‘ding’: je kind stapt rond 7.15 al in die taxi en je spreekt geen ouders meer op het schoolplein. Gelukkig wonen wij in een kinderrijke buurt en heeft Eliaz hier in de buurt ook wel contact, maar sociale contacten onderhouden is minder makkelijk geworden. Ook doordat Eliaz andere schooltijden heeft dan de kinderen in het dorp en doordat hij eerst met de taxi naar huis moet komen.”

Grote wens: bso op school

Eliaz begon halverwege groep 3 op de Latasteschool en zit nu in groep 5. Het goed met hem; hij heeft het heel erg naar zijn zin. Heel fijn. Er was wel één grote ‘maar’: geen voorschoolse of naschoolse opvang.

“Vanaf het begin heb ik daar kritische vragen over gesteld”, vertelt Anja. “Waarom geen bso op school? Ik werk in een ziekenhuis en mijn patiënten wachten niet. Ik kan ’s middags niet zomaar eerder weg om Eliaz na schooltijd zelf op te halen, we waren dus echt aangewezen op het taxivervoer. En heel eerlijk? Dat vervoer vind ik niet goed geregeld. Ik heb zelfs meegemaakt dat er chauffeurs uit Arnhem moesten komen omdat er niemand beschikbaar was in onze regio, of dat de taxi veel te laat was.”

Minder moe naar huis

Los van het feit dat veel ouders de zorg voor hun gezin combineren met werken, kan de opvoeding van een kind in het gespecialiseerd onderwijs thuis best intensief zijn. Ook al omdat ‘spelen’ met andere kinderen niet altijd vanzelf gaat en soms wat begeleiding vraagt. En je ieder kind natuurlijk speelafspraakjes gunt.

De vlag ging dus uit bij Anja, toen Leefkind dit schooljaar een bso opende in de Latasteschool. Daar gaat haar zoon nu drie middagen naartoe. “Echt een verrijking van de school! Voor de komst van de nieuwe bso ging Eliaz na schooltijd met de taxi naar de bso in ons dorp. Een veel grotere groep, met veel meer prikkels en dus dat vermoeiende taxivervoer erheen. Nu komt Eliaz veel minder moe thuis. Er is veel meer rust en ontspanning gekomen, ook voor mijzelf.”

Niet te vroeg komen

De structuur van de bso doet Eliaz goed – er zijn dezelfde regels en afspraken als op school. “En het is heel fijn dat Leefkind ervoor zorgt dat de kinderen steeds dezelfde gezichten zien op de bso”, merkt Anja. “Ik haal hem nu zelf op na mijn werk. Ik mag dan niet te vroeg komen van Eliaz, want aan het einde van de bso-middag doen de kinderen verstoppertje en dat wil hij niet missen!”

“De bso is een leuke plek!”

Eliaz denkt er nog steeds niet met plezier aan terug: toen hij met de taxi naar zijn vorige bso ging, kwam hij altijd later aan en hadden de andere kinderen hun fruit al op … “Hier wachten we op elkaar met eten”, vertelt hij. Het allerleukste? “Verstoppertje spelen! Dat kan heel goed in het speelleerbos.” Spelen met Kapla of tekenen: ook dat vindt Eliaz fijn om te doen. “Het is een leuke plek”, vat hij samen.

Eliaz en de andere bso-kinderen maakten samen met ‘juf Desiree’ regels voor op de bso. En toen bleek dat die bijna allemaal hetzelfde zijn als op school. “Je moet bijvoorbeeld stil zijn als de juf iets vertelt”, legt hij uit. Omdat hij de andere kinderen goed kent, gaat het samen spelen ook goed. De groep is kleiner en dat is ook fijn, want hij heeft minder ruzie op deze bso. Veel rustiger!